Getuigenissen jongeren
Centra Geestelijke Gezondheidszorg bieden ondersteuning, ook in moeilijke gezinssituaties
Mehmed* is een jongen van 14 jaar. Via het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB) werd hij aangemeld bij het dichtstbijzijnde Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg. Zowel thuis als op school kampt Mehmed met gedragsproblemen. Bovendien is er sprake van een moeilijke gezinssituatie. Het CGG zoekt samen met partners naar oplossingen.
Naar aanleiding van leerproblemen werd op het einde van de lagere school bij Mehmed een autismespectrumstoornis vastgesteld evenals hyperactiviteit en concentratieproblemen. Uit verder diagnostisch onderzoek in het CGG bleek er bij Mehmed ook sprake te zijn van een traumagerelateerde stoornis, samen met problemen met impulsbeheersing.
De mama van Mehmed is een alleenstaande ouder die kampt met lichamelijke klachten en een psychische kwetsbaarheid. Ze heeft financiële zorgen, relatieproblemen, staat op invaliditeit en het gezin heeft een zeer beperkt netwerk. Mehmeds mama heeft niet de stevigheid om gezagsverhoudingen te handhaven of herstellen. Beiden hebben moeite met emotieregulatie en het verplaatsen in de ander, waardoor conflicten vaak heel snel en heel heftig oplopen tot een (potentieel) gewelddadige situatie met wekelijkse crisissen tot gevolg.
Er was nood aan de-escalatie, zodat de behandelingen van beiden weer constructief zouden zijn. Samen met de school, het CLB, het crisisteam en de huisarts zoekt het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg naar een manier om Mehmed en zijn mama tijdelijk meer ruimte te geven (apart van elkaar) om crisissen te voorkomen. Via veel overleg met alle betrokken partijen wordt gezocht naar tijdelijke pleegzorg voor Mehmed. Het CGG wil voor Mehmed en diens mama een veilige ruimte zijn om de gespecialiseerde behandeling zowel bij de jongere als bij zijn mama alle kansen te geven.
*Mehmed is niet de echte naam van de cliënt
Centra Geestelijke Gezondheidszorg slaan de brug naar een veiliger thuissituatie
Elza is een meisje van 15 jaar dat aangemeld wordt bij een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg na een korte crisisopname. Aanleiding was een depressieve stemming met suïcidale gedachten. De aanmeldingsvraag bestaat er in om het tijdens de opname uitgewerkte veiligheidsplan in haar gezinscontext toe te passen.
Tijdens de opstart van de zorg in het CGG wordt duidelijk dat er een grote verzwarende aanwezig is: de moeder kampt met een eigen psychiatrische problematiek en de vader wordt na de scheiding overstelpt in de zorg voor de drie kinderen. Een tweede aanmelding bij het Mobiel Crisisteam volgt al enkele weken later waarbij Elza opnieuw zeer suïcidale uitingen doet, er geen contact meer is met de moeder en ze aangeeft zich ook niet meer goed te voelen in het gezin van vader. Elza geeft meermaals aan niet naar huis te willen en plant een wegloopactie vanuit het internaat. Ook haar suïcidale gedachten komen steeds meer op de voorgrond te staan. De school van Elza trekt opnieuw stevig aan de alarmbel. Leerkrachten en CLB geven aan dat de zorgnood van Elza voor hen te zwaar wordt om te dragen. Hierdoor wordt de sociale dienst van de politie betrokken, maar ook zij vinden in gesprek met de vader van Elza geen bemiddelingspunten. Vader zit sterk vast in een eerder autoritaire opvoedingsstijl en samenwerking met het Mobiel Crisisteam wordt enorm bemoeilijkt. Opstarten van een mobiel zorgtraject lukt niet waardoor de jeugdrechtbank moet worden ingeschakeld, wat op zijn beurt de druk vergroot op het gezin en op Elza.
Er wordt getracht via pleegzorg een overbruggingstraject op te stellen. De aanmeldingsvraag rond de toepassing van het veiligheidsplan in de gezinscontext mondt op deze manier uit in een mix tussen een sterke contextuele problematiek en de terugkeer van (nu ergere) suïcidale gedachten en plannen.
*Elza is niet de echte naam van de cliënt
